پطرس رسول در آیات انتهایی رساله اولش به دلیل نوشتن این نامه اشاره کرده، از دو تن از همکارانش یاد نموده و به رسم قدیم تهنیت گفتن در بین مسیحیان اشاره می کند که بسیار شبیه به خوش آمد گفتن و دیدار دوستانه ما شرقی هاست.